Rozdział 1

   Po zakończeniu pomyśleliśmy że pójdziemy na miasto jakoś uczcić zakończenie roku. Natalia zadzwoniła do Michała. Nie byłam tym zachwycona. Jakoś nie przepadałam za Michałem. Ale był chłopakiem mojej przyjaciółki więc jakoś go akceptowałam. Kiedy doszedł już do nas Michał poszliśmy na pizze, a potem łaziliśmy po mieście bez żadnego celu.
- Gdzie idziemy? - Zapytał Kuba.
- W sumie to nie wiem, może pójdziemy już do domu. - Odpowiedziałam.
- Tak masz racje robi się trochę późno. - Natalia.
- No to choć Natka idziemy. - Powiedział Michał do mojej przyjaciółki.
- OK, chodźmy! - Odpowiedziała uśmiechając się do niego.
- Natala nie wracamy razem? - Spytałam lekko urażona.
- Nie wrócę z Michałem, spotkamy się jutro. Do zobaczenia! - Krzyknęła do mnie i poszli.
  Zostałam sama z Kubą, zaproponował że odprowadzi mnie do domu. Zgodziłam się. Przyjaźniłam się z nim od przedszkola. Wiele nas łączyło i świetnie się dogadywaliśmy. Tak samo jak ja nie przepadał za Michałem. Po drodze do domu cały czas gadaliśmy i śmialiśmy się, a przy tym słuchając piosenek Big Time Rush i Macklemore. Kuba odprowadził mnie do domu i umówiliśmy się na jutro. Pożegnaliśmy się i poszedł do domu. Kiedy weszłam do domu od razu przywitała mnie moja siostra z pretensjami (nic nowego):
- Co ty sobie wyobrażasz, gdzie byłaś tyle czasu?!
- Weź wyluzuj. Byłam na mieście z Natalią i Kubą. - Odpowiedziałam jej.
- Nie pyskuj, młoda. Masz wcześniej wracać do domu! - Krzyczała.
- Jestem pełnoletnia nie masz prawa mi rozkazywać! - Ja również krzyczałam. W tej chili wróciła mama z pracy i przerwała naszą kłótnię:
- Dziewczynki uspokujcie się!
- Niech ona przestanie mi rozkazywać - Krzyknęłam i pobiegłam do swojego pokoju. Wzięłam telefon i zadzwoniłam do Natalii. Nie odbierała. Pewnie obściskuje się z tym swoim Michałem Zadzwoniłam do Kuby i opowiedziałam mu wszystko co się stało. Powiedział mi żebym przestała się martwić i poszła spać, bo na pewno jestem zmęczona. Miał rację byłam zmęczona. Posłuchałam rady przyjaciela i się położyłam. Leżąc w łóżku pomyślałam o Kubie. Jest naprawdę świetnym przyjacielem. Wysłuchał mnie kiedy go potrzebowałam. Pomógł mi uporać się z problemem.
Następnego dnia
   Wstałam po 9.00 i zeszłam na dół. Byłam strasznie głodna. W kuchni zastałam Ewę i Igora. Rodzice na pewno były już w pracy.
- Cześć siostra! - Przywitał mnie mój zawsze uśmiechnięty brat.
- Cześć braciszku. - Odpowiedziałam i uśmiechnęłam się. Ewa nie odezwała się do mnie nawet słowem. Była na mnie zła nie rozumiem czemu. To ona zrobiła mi awanturę.
- Wychodzę. Wrócę wieczorem. obiad macie w lodówce. Na razie. - Powiedziała i już jej nie było.
- Co jej się stało? - Spytałam Igora.
- Wczoraj zerwał z nią Konrad. - Odpowiedział. To wyjaśniało dlaczego moja siostra była dla mnie taka nie miła.
- Dlaczego z nią zerwał? - Spytałam
- Nie mam pojęcia. Przyszedł wczoraj ok. 18. Porozmawiali chwilę w pokoju Ewy, potem wyszedł a ona zamknęła się w pokoju. - Odpowiedział. Zdenerwowałam się i pomyślałam że muszę coś z tym zrobić. Ale po chwili zrozumiałam, że nie mogę działać pod wpływem emocji. Z moich myśli wyrwał mnie brat.
- Idę z kumplem na deskę, niedługo wrócę.
- Okej, spoko. Pa - Odpowiedziałam bratu.
   Wstałam od stołu, nagle straciłam apetyt. Poszłam do pokoju, ubrałam się i wyszłam z domu się przejść. Poszłam do Kuby w sumie sama nie wiem czemu. Opowiedziałam mu o wszystkim co się stało. Żeby poprawić mi humor zaproponował wyjście do parku. Zgodziłam się. Spacerowaliśmy i rozmawialiśmy. Poczułam się lepiej, ale nie na długo. Bo moim oczom ukazał się straszny widok. Zobaczyłam...



---------------------------------------------------------------------------------------
Hej, sorry że tak przerwałam. Jak myślicie co zobaczyli Nadia i Kuba? Czy coś się stało Natalii a może Ewie? Jeżeli przeczytałeś/aś to skomentuj. Będę chociaż wiedziała czy ktoś czyta mojego bloga ;P